Het zijn niet de tools of de deadlines — het is het leiderschap dat bepaalt of een project gered wordt of ten onder gaat.
Projecten falen niet van de ene dag op de andere. Ze vallen stilletjes uit elkaar — door onduidelijke doelen, slecht afgestemde teams en leiderschap dat ontbreekt of tekortschiet. Ik ben al vaak in dit soort situaties gehaald, meestal op het moment dat alles op springen staat. Wat ik heb geleerd is simpel: herstel begint zodra er echt leiderschap opstaat.
Wanneer je binnenkomt in een team dat zogenaamd “alleen wat vertraging heeft”, merk je vaak het volgende:
En ondanks de chaos doet iedereen alsof alles onder controle is.
Ik kom niet binnen met een Gantt-diagram. Ik kom binnen met vragen. Wie leidt hier écht? Waar zit de spanning? Welke beslissingen worden uitgesteld? Pas als ik de dynamiek begrijp, breng ik structuur — governance, planning, communicatie — maar altijd met het team, niet opgelegd.
Een project redden draait niet om heldendaden. Het draait om het herstellen van vertrouwen, duidelijkheid en voortgang.
Te veel organisaties wachten te lang. Ze hopen dat het project vanzelf weer op de rails komt. Dat gebeurt zelden. Ondertussen:
De beste moment om externe hulp in te schakelen is vóór de crash — niet erna.
Als jouw project of team vastzit, duw dan niet gewoon harder. Neem afstand. Kijk opnieuw. En breng iemand binnen die het speelveld opnieuw kan inrichten. Herstel is mogelijk — maar het begint met de moed om toe te geven dat het nodig is.
Of je project nu van koers is geraakt of je team behoefte heeft aan richting — ik ben er om te helpen. Laten we samen bekijken hoe ik kan instappen en zaken weer in beweging kan brengen, met helderheid en daadkracht.